Week 96: Feestelijke finish!

Vandaag de allerlaatste wandeling  van al die 1500 kilometers van mijn sponsorwandelactie voor KNGF! Nog 12 km wandelen van Oosterbeek naar Wolfheze, in plaats van de gedachte 8 km; uiteindelijk kwam het totaal daarmee onverwacht zelfs uit op 1504 km (foto). En een feestelijke finish bovendien; kleindochter Maaike had bedacht om die te gaan lopen samen met al mijn dierbare sponsorende familieleden (foto). En die wil ik graag nog een keer deze bijzonder mooie wandeling laten zien, die ik eerder gelopen had op 16 december vorig jaar (week 91).

De beschrijving van wat er daar onderweg allemaal voor moois te zien is en de plaatjes daarvan heb ik al laten zien in die blog van week 91. Deze keer dus vooral over dit afsluiten van de actie. Het is vandaag vooral een dankbaar en een weemoedig gevoel.

Weemoedig, omdat het zó heerlijk geweest is om twee jaar lang elke week te mogen wandelen in onze mooie natuur in heel Nederland door alle seizoenen en weersomstandigheden heen. Nederland is zó mooi, en ik bedacht elke week weer een nieuw traject dat ik nog niet kende. Avontuur! Te mogen wandelen; maar ook: te kunnen wandelen. Met mijn geopereerde been was het best ook zwaar, en soms moest ik een paar weken uitvallen, door te grote moeheid, of door ander lichamelijk ongemak. Maar ik ben zo blij dat ik toch heb kunnen doorgaan en het voltooien, en toch ook binnen de door mij gestelde termijn van twee jaar. En nu is al die heerlijkheid afgelopen.....

Dankbaar. Maar dus ook dankbaar, omdat ik dit heb kunnen doen voor KNGF, die me zo aan het hart is komen te liggen door GerVa's jarenlange enthousiaste bewonderenswaardige inzet voor de eerste opvoeding van in totaal 10 blindengeleidehonden. Groot respect voor haar onvermoeibare doorzettingsvermogen! Geen weer of wind heeft haar ooit tegengehouden. Ik heb door mijn leven heen altijd angst gehad voor honden. Maar dat is daardoor in de afgelopen jaren wel overgegaan, en ben ik ook (haar) honden steeds liever en leuker gaan vinden. En ben ik door haar verhalen gaan zien hoe ongelooflijk belangrijk blindengeleidehonden zijn voor hun baasjes.

Finish. Het is dus opnieuw een wandeling, nu met zijn allen, door dat prachtige gebied met hoge stuwwallen en diepe beekdalen, langs Wodanseiken, en door een waterrijk sprengengebied met heldere waterstroompjes en veel van mijn geliefde plankierbruggetjes daaroverheen (2 foto's). De wandeling gaat soms door moeilijke uitgesleten paadjes langs een heideveld, door uitgestrekte afwisselende open heidevelden, over een moeilijk te beklimmen fiets/wandelpad langs een ecoduct over de snelweg, en bij Wolfheze door statige beukenlanen (foto). En eindigt uiteindelijk bij de finish in Wolfheze, waar een andere kleindochter, Rijntje, een heus finishlint had bedacht om het einde te markeren (3 foto's).

Afsluiting. Het zit er op, missie volbracht. Na de komende overmaking van de laatste sponsorbijdragen over de laatste ca. 300 km en van andere donaties, zal het uiteindelijk bereikte bedrag (de teller staat nu op 10.522 euro, maar dat wordt dus ongetwijfeld nog meer) op 22 februari a.s. aan KNGF worden overhandigd. Daar zal ik dan zeker ook nog over berichten wat die overweldigende vrijgevigheid van alle sponsors en donateurs aan KNGF heeft opgeleverd. Ook daar ben ik zó dankbaar voor!